"
Έμεινα άφωνη όταν σήμερα 17/2/2014 ήμουν καθισμένη σε μια ταβέρνα στα βλάχικα και είδα από το βουνό, το μικρο βουνό που χωρίζει τη Βάρη και την Βάρκιζα, από εκεί βγήκε μια μάζα νέφους, η οποία έμοιαζε με σύννεφο αλλά δεν
ήταν και έμοιαζε με καπνό φωτιάς αλλά δεν ήταν.
Με το που ξεχύθηκε στην ατμόσφαιρα ενσωματώθηκε στο νέφος το οποίο αποτελεί το γενικότερο φαινόμενο στην Ελλάδα εδώ και ένα χρόνο. Το καλοκαίρι βαφτίζεται Σκόνη από την Αφρική και τον χειμώνα Αιθαλομίχλη. Εντύπωση μου έκανε το πόσο γρήγορα ξεχύθηκε στην ατμόσφαιρα, το πόσο γρήγορα αραίωσε και ενσωματώθηκε με το γενικότερο νέφος της Αττικής και φυσικά η συχνότητά του, η οποία ήταν κάθε μισή ώρα με 40 λεπτά. Και τέλος αγανάκτηση μου προξένησε το ότι κανείς δεν το παρατήρησε....
Αυτό που δυσκολεύομαι να βρω είναι την αντίστοιχη ορολογία στα Αγγλικά μιας και ο χαρακτηρισμός "ομιχλοπαγίδα" δόθηκε από τον ίδιο τον ερευνητή Λαμπρόπουλο. Θα ήθελα να το κοιτάξετε και εσείς και να δημοσιεύσετε τυχόν ομοιότητες με το φαινόμενο στην Ελλάδα. Αν και σίγουρα θα έχει εφαρμοστεί στην Αμερική λόγω των Αμερικανικών βάσεων και ίσως η Ελλάδα να αποτελεί το γνωστό πειραματόζωο της ευρωζώνης, όπου όλα ξεκινάνε από εδώ και εάν πιάσει επεκτείνεται και στους υπολοίπους .
Ελπίζω να το ερευνήσετε και εσείς και άλλο. Αυτό που μπορώ να πω επειδή μένω και σε παραθαλάσσια περιοχή είναι ότι τον τελευταίο χρόνο παρατηρείται το φαινόμενο και ότι δεν φαίνεται πια ο ορίζοντας της θάλασσας όταν κοιτάς από ψηλά, αλλά μόνο ένα γκρίζο νέφος το οποίο κατά το απόγευμα κοκκινίζει κιόλας. Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι σταμάτησαν οι ψεκασμοί, αλλά σίγουρα κάποιες μέρες έχουν αραιώσει για αυτό το λόγο, το ότι δηλαδή γίνονται πλέον επίγεια.
Πολλές μέρες βέβαια, τις πιο πολλές παρατηρούνται και τα δύο φαινόμενα. Και όταν ειδικά έχει νέφος με συννεφιά που σκεπάζεται γενικά ο ουρανός ακούς τα αεροπλάνα και τα βλέπεις που ψεκάζουν από πάνω."
Αναγνώστρια
